دختری شایسته برای تمام زمان ها

لزوم نامگذاری چنین روزی را ضرورت ارایه الگویی نظیر حضرت معصومه (س) به دختران و زمینه‌سازی مشارکت این قشر از جامعه در برنامه‌ریزی‌ها و فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی  می توان عنوان کرد ونمایانگر این است که  روز دختران فرصت مناسبی برای گردآمدن حول شخصیت گرانقدر حضرت معصومه (س) به عنوان اسوه کامل اخلاق و اخلاص است.ویکی از مهمترین فاکتورهای زندگی دختران حفظ عفت و پاکدامنی میباشد که که این ویژگی در لحظه به لحظه  زندگی معصومین مشاهده می گردد.

چرا که اگر دختران یک جامعه دارای عفت باشند این عفت مانند دژی مستحکم و آهنین او را از تجاوز و گنهکاری و پلیدی های اخلاقی و سقوط حتمی محافظت می نماید. و سبب میشود در جهت پرورش کمالات و فضایلات اخلاقی گام بردارند.

از صفات پسندیده و نیکوی این بانوی عظیم الشأن، علاقه و دوستی زایدالوصفی است که ایشان به خانواده، به خصوص به برادر محبوبشان امام رضا(ع) داشتند. ایشان ده ساله بودند که پدر بزرگوارشان در زندان هارون الرشید به شهادت رسید و از آن به بعد در آغوش پرمهر امامت و ولایت تربیت یافتند

فاطمه معصومه(س) با رسالتی زینبی (س)

 امامان معصوم در پیش گرفت و مصمم شد تا جریان امامت را به ظاهر در حکومت وارد و بدین گونه اهداف خود را دنبال کند. از این رو امام رضا را از مدینه به مرو فرا خواند و به اجبار آن حضرت را ولیعهد خود کرد. آمدن امام رضا(ع) به ایران سبب هجرت گسترده علویان به ایران شد.
در این میان سفر حضرت معصومه(س) خواهر بزرگوار امام رضا(ع) برجسته ترین این سفرها بود. مهاجرت علویان تأثیرات گسترده کوتاه مدت و بلند مدتی در برداشت که می توان گسترش تشیع در ایران و استحکام پیوند ایرانیان با خاندان رسالت، و بر ملا شدن ظلم و ستم عباسیان نسبت به خاندان علوی و در نتیجه خنثی شدن توطئه ولایتعهدی مأمون را که در نظر داشت به این وسیله مبارزات علویان را خاموش و حق طلبی و تلاش های ستم ستیزانه آنان را عقیم کند از جمله این تأثیرات دانست.

کارکرد افشاگرانه سفر حضرت معصومه(س) به ایران

شاید بتوان سفر حضرت معصومه (س) به ایران را سفری زینب گونه تلقی کرد که توانست بخشی از بار افشاگرانه ظلم و ستم عباسیان را بر دوش کشد و فشار و اختناق آنان را بر ملا کند.

برکات ورود حضرت معصومه علیها السلام به شهر قم

حضرت فاطمه معصومه علیها السلام در روز اول ذیقعده سال 173 قمرى در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار آن حضرت، امام موسى کاظم علیه السلام و مادر گرامى اش حضرت نجمه خاتون مى باشد، که بعد از تولد حضرت رضا علیه السلام به «طاهره » ملقب گردید.(1)
بنابراین حضرت معصومه علیها السلام با امام رضا علیه السلام خواهر و برادر ابوینى هستند. در سال 201 قمرى در پى انتقال اجبارى امام رضا علیه السلام به خراسان، حضرت معصومه علیها السلام بعد از یک سال تحمل دورى برادر بزرگوارش از مدینه منوره عازم خراسان گردید. از آن جایى که حضرت فاطمه معصومه علیها السلام پیام آور فرهنگ و معارف اهل بیت علیهم السلام و مدافع مظلومیت امامان شیعه و تداوم بخش راه پدر بزرگوارش در مبارزه با طاغوت هاى زمان بود، عوامل حکومتى بنى عباس، در شهر ساوه به کاروان حامل آن حضرت حمله کرده و همراهان آن حضرت را به شهادت رساندند. حتى طبق نوشته استاد محقق شیخ جعفر مرتضى عاملى در کتاب حیاة الامام الرضا علیه السلام، آن حضرت را نیز مسموم نمودند (2) . حضرت فاطمه معصومه علیها السلام

شعر مجید تال برای حضرت معصومه(س)

هر کس به احترام مقام تو خم نشد

آقا نشد بزرگ نشد محترم نشد

دل خسته بود و راهی این آستانه شد

دل خسته بود و راهی باغ ارم نشد

گفتند مرقدت حرم آل فا طمه ست

با این حساب هیچ کسی بی حرم نشد

این حاجت من است الهی قلم شود

دستم اگر برای تو بانو قلم نشد

باز این چه لطفی است که در حق ماشده

ما شاعرت شدیم ولی محتشم نشد

می خواستم برای تو بهتر از این غزل

من را ببخش آنچه که می خواستم نشد

حضرت معصومه(س) در جمع بانوان محدّثه‏

عطر باغ محمدى دارد
زاده مصطفى است،معصومه(س)
پرتوى از تلألو زهرا
گوهرى پربهاست،معصومه(س)
ماه عفت نقاب آل کسا
دختر مرتضاست،معصومه(س)
اخترى در مدار شمس شموس‏
یعنى اخت الرضاست،معصومه(س)
زائران! یک در بهشت اینجاست‏
تربتش باصفاست،معصومه(س)
در توسل به عترت و قرآن‏
باب حاجات ماست،معصومه(س)(1)
حضرت فاطمه معصومه(س) در روز اول ذیقعده سال 173 (ه.ق) در مدینه منوره، دیده به جهان گشود چنان که در مستدرک سفینةالبحار مى‏خوانیم:«فاطمة المعصومة المولودة فى غرّة ذى القعده سنة 173؛ فاطمه معصومه که در روز اول ذیقعده 173 بدنیا آمده است.»(2)
پدر بزرگوار آن حضرت، امام کاظم(ع) و مادر گرامى‏اش نجمه خاتون مى‏باشد که بعد از تولد توسط حضرت رضا(ع) به طاهره ملقب گردید.(3) در نتیجه فاطمه معصومه(س) با امام رضا(ع) خواهر و برادر ابوینى هستند. فاطمه معصومه(س) در پى انتقال اجبارى امام هشتم به مرو، بعد از یک سال تحمّل دورى برادر بزرگوارش از مدینه منوره، عازم خراسان گردید که در مسیر سفر در 23 ربیع الاوّل سال 201 (ه.ق) وارد شهر قم شده و مورد استقبال عدّه زیادى از مردم مشتاق