حضرت معصومه(س) در جمع بانوان محدّثه‏

عطر باغ محمدى دارد
زاده مصطفى است،معصومه(س)
پرتوى از تلألو زهرا
گوهرى پربهاست،معصومه(س)
ماه عفت نقاب آل کسا
دختر مرتضاست،معصومه(س)
اخترى در مدار شمس شموس‏
یعنى اخت الرضاست،معصومه(س)
زائران! یک در بهشت اینجاست‏
تربتش باصفاست،معصومه(س)
در توسل به عترت و قرآن‏
باب حاجات ماست،معصومه(س)(1)
حضرت فاطمه معصومه(س) در روز اول ذیقعده سال 173 (ه.ق) در مدینه منوره، دیده به جهان گشود چنان که در مستدرک سفینةالبحار مى‏خوانیم:«فاطمة المعصومة المولودة فى غرّة ذى القعده سنة 173؛ فاطمه معصومه که در روز اول ذیقعده 173 بدنیا آمده است.»(2)
پدر بزرگوار آن حضرت، امام کاظم(ع) و مادر گرامى‏اش نجمه خاتون مى‏باشد که بعد از تولد توسط حضرت رضا(ع) به طاهره ملقب گردید.(3) در نتیجه فاطمه معصومه(س) با امام رضا(ع) خواهر و برادر ابوینى هستند. فاطمه معصومه(س) در پى انتقال اجبارى امام هشتم به مرو، بعد از یک سال تحمّل دورى برادر بزرگوارش از مدینه منوره، عازم خراسان گردید که در مسیر سفر در 23 ربیع الاوّل سال 201 (ه.ق) وارد شهر قم شده و مورد استقبال عدّه زیادى از مردم مشتاق

جمال و کمال فاطمى(سلام الله علیها)

 

خاک قم گشته مقدس ازجلال فاطمه
نورباران گشته این شهرازجمال فاطمه
گرچه شهر قم شده گنجینه علم و ادب
قطره اى باشد ز دریاى کمال فاطمه
تابش شمع و چراغ و کهرباى نورها
باشد از نقد جمال بى مثال فاطمه
صافى آیینه ایوان نیکو منظرش
گوشه اى از صافى قلب زلال فاطمه
عطرآگین گشته گراین بارگاه جنتى
این نسیمى است ازعبیر بى همال فاطمه
بر سر ما سایه افکن ازکرامت اى بتول
شد سعید آنکس که بد اندرظلال فاطمه
آفت دلها غم است بردرگه معصومه ام
حرمت من حرمت عز و جلال فاطمه
یارب ازغمها مرا برهان هم ازافسردگى
عفوکن مارا به قلب پر ملال فاطمه
کبریا از درگهش کس رانکرده ناامید
خاصه آنکو داشت پشتیبان مثال فاطمه

(گنجینه دانشمندان, ج 1, ص 17)