توسل به حضرت معصومه(سلام الله علیها) وحل مشکلات

عنایات حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) ، منحصر به جنبه‏هاى مادى و اقتصادى و ظواهر زندگى نیست و در این محدوده، خلاصه نمى‏شود، بلکه آنانى که تشنه کام مقامات معنوى و یا زلال علم‏اند و دنبال حل مشکلات علمى، گام بر مى‏دارند نیز از رهگذر توسل و روى آوردن به حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) مى‏توانند مشکلات خود را رفع کرده و حجابها را از روى چهره مطالب علمى بردارند و به مقصد عالى و هدف والاى خود نایل گردند؛ بلکه از نقطه نظر اینکه سازمان وجودى آن مکرمه و کلا خاندان پیغمبر با علم و معرفت صورت گرفته و خاندان علم و فضیلت‏اند، طلب نیل به علم و کمال، از آنان، زمینه مساعدترى براى پذیرش و اجابت دارد.

قم و حضرت معصومه (سلام الله علیها) در اخبار آسمانی

در عصر زندگی نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) خبرهای آسمانی , که به « خبرهای غیبی » هم یاد شده , بسیار حائز اهمیت بود. این اخبار توسط فرشته وحی به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می رسید و آن حضرت نیز در پاره ای موارد , مردم را با خبر می ساخت . و جود اخبار آسمانی یکی از ویژگیهای عصر نبوت است .
در اعتقاد شیعه , پس از وجود پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) اهل بیت او که در « زیارت جامعه » چنین یاد شده اند : « السلام علیکم یا اهل بیت النبوه و موضع الرساله و مختلف الملائکه و مهبط الوحی ... » (1 ) آگاه به علم غیب هستند , آنان نیز گاهی اخبار غیبی را برای مردم بازگو نموده اند , از جمله پیشگویی ها , موقعیت قم و تشریف فرمایی حضرت معصومه (سلام الله علیها) به این سرزمین مقدس است

فاطمه معصومه(س) زینب حضرت رضا(س)است

روزى که کاروان خاندان اهل بیت، در مسیر حرکت از مدینه به مرو راه خود را از ساوه به قم تغییر داد، مسیر تاریخ نیز تغییر کرد و مرکزیت نشر علوم اهل بیت با قلمى از هجرت و با مرکبى از نور ترسیم شد.
آن روز در آن کاروان فاطمه معصومه(ع) حضور داشت، با نویى پرده نشین، اسوه عفاف و علم و عبادت که مى رفت تا با آرام گرفتن در باغ بابلان با چادر نور خود، چراغ راه همه آنانى شود که در عصر ظهور که ازگوشه و کنار جهان به عشق تبلیغ و ترویج دین گرد هم مى آیند و بر آنند تا حجت خدا را در آخر الزمان بر همه عالم تمام کنند. آن روز که موسى بن خزرج اشعرى، بزرگ عالم قم جهاز شتر حضرت معصومه را بر دوش کشید و او را در میان جمعیت استقبال کننده به منزل خویش برد، هیچ کس باور نمى کرد که این کاروان کوچک نه تنها بهار را براى قم بلکه براى همه بشریت تشنه حکمت علوى و فرهنگى‏فاطمى به ارمغان آورد و روزى جاى جاى رد پاى این بانوى دو عالم منبر تدریس علم و عرفان شود.

کرامات معصومیه

مرحوم حاجی نوری رضوان الله علیه داستانی را نقل می کنند که چون در زمان خودشان و در نزدیکی محل اقامتشان واقع شده و گویا صاحب جریان را می شناخته اند داستانی ارزشمند اشت ایشان می گویند:

در ایامی که ما در کاظمین اقامت داشتیم و مجاور بودیم در بغداد یک مرد نصرانی بود به نام یعقوب که دچار بیماری استسقا شد و هر چه مراجعه به اطباء کرد نفعی نداد و بیماری او شدت یافت. چنان رنجور و لاغر گردید که از راه رفتن عاجز شد. او خود می گوید: پیوسته می گفتم خدایا یا شفایم ده یا مرگم را برسان.

زیارتنامه حضرت معصومه(ع)

زیارتنامه حضرت معصومه سلام الله علیها

امام رضا علیه السلام: هر که فاطمه بنت موسی بن جعفر را با معرفت زیارت کند پاداشش بهشت خواهد بود، پس بالای سر رو به قبله ۳۴ مرتبه تکبیر، ۳۳ مرتبه تسبیح و ۳۳ مرتبه تحمید بگویید سپس اینگونه زیارت کنید:

السَّلَامُ عَلَى آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَى نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَى إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَى مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَى عِیسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا خَیْرَ خَلْقِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ خَاتَمَ النَّبِیِّینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَصِیَّ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا فَاطِمَةُ سَیِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ السَّلَامُ عَلَیْکُمَا یَا سِبْطَیْ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ وَ سَیِّدَیْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ سَیِّدَ الْعَابِدِینَ وَ قُرَّةَ عَیْنِ النَّاظِرِینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ بَاقِرَ الْعِلْمِ بَعْدَ النَّبِیِّ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ الصَّادِقَ الْبَارَّ الْأَمِینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ الطَّاهِرَ الطُّهْرَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِیٍّ التَّقِیَّ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا عَلِیَّ بْنَ مُحَمَّدٍ النَّقِیَّ النَّاصِحَ الْأَمِینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ السَّلَامُ عَلَى الْوَصِیِّ مِنْ بَعْدِهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى نُورِکَ وَ سِرَاجِکَ وَ وَلِیِّ وَلِیِّکَ وَ وَصِیِّ وَصِیِّکَ وَ حُجَّتِکَ عَلَى خَلْقِکَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بِنْتَ فَاطِمَةَ وَ خَدِیجَةَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بِنْتَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بِنْتَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بِنْتَ وَلِیِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أُخْتَ وَلِیِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا عَمَّةَ وَلِیِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکِ یَا بِنْتَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ السَّلَامُ عَلَیْکِ عَرَّفَ اللَّهُ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ فِی الْجَنَّةِ وَ حَشَرَنَا فِی زُمْرَتِکُمْ وَ أَوْرَدَنَا حَوْضَ نَبِیِّکُمْ وَ سَقَانَا بِکَأْسِ جَدِّکُمْ مِنْ یَدِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ أَسْأَلُ اللَّهَ أَنْ یُرِیَنَا فِیکُمُ السُّرُورَ وَ الْفَرَجَ وَ أَنْ یَجْمَعَنَا وَ إِیَّاکُمْ فِی زُمْرَةِ جَدِّکُمْ مُحَمَّدٍ ص وَ أَنْ‏ لَا یَسْلُبَنَا مَعْرِفَتَکُمْ إِنَّهُ وَلِیٌّ قَدِیرٌ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ بِحُبِّکُمْ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِکُمْ وَ التَّسْلِیمِ إِلَى اللَّهِ رَاضِیاً بِهِ غَیْرَ مُنْکِرٍ وَ لَا مُسْتَکْبِرٍ وَ عَلَى یَقِینِ مَا أَتَى بِهِ مُحَمَّدٌ وَ بِهِ رَاضٍ نَطْلُبُ بِذَلِکَ وَجْهَکَ یَا سَیِّدِی اللَّهُمَّ وَ رِضَاکَ وَ الدَّارَ الْآخِرَةَ یَا فَاطِمَةُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَخْتِمَ لِی بِالسَّعَادَةِ فَلَا تَسْلُبَ مِنِّی مَا أَنَا فِیهِ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ اللَّهُمَّ اسْتَجِبْ لَنَا وَ تَقَبَّلْهُ بِکَرَمِکَ وَ عِزَّتِکَ وَ بِرَحْمَتِکَ وَ عَافِیَتِکَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

بحارالأنوار ج : ۹۹ ص : ۲۶۶